- κενόκομπος
- κενόκομπος, -ον (Μ)αυτός που κομπάζει για μάταια πράγματα.[ΕΤΥΜΟΛ. < κεν(ο)-* + -κομπος (< κόμπος [Ι] «καύχηση»), πρβλ. ματαιό-κομπος, φιλό-κομπος].
Dictionary of Greek. 2013.
κενόκομπος
Look at other dictionaries:
κεν(ο)- — (ΑΜ κεν[ο] και κενε[ο] ) α συνθετικό λέξεων που δηλώνει ότι το β συνθετικό α) παρουσιάζει έλλειψη ή ανεπάρκεια («κενανδρία», «κενόσαρκος»), β) είναι άδειο («κεναγγία», «κενοτάφιο»), γ) είναι μεταφορικά άδειο, στερείται περιεχομένου… … Dictionary of Greek
